Gökyüzünün Kaybolan Yıldızları
Bir zamanlar seninle parlýyordu gökyüzüm,
Aþkýmýzýn izleri dolu dolu her aný.
Kalbimizde sevgi, umutla dolu günler,
Ama þimdi gökyüzü kapkaranlýk, yýldýzlar kaybolmuþ.
Gözlerin bir zamanlar yýldýzlardý,
Geceyi aydýnlatan, içimizi aydýnlatan.
Ama þimdi yýldýzlar kayboldu, gökyüzü boþ,
Sensiz geçen her an, bir ömre bedel.
Dudaklarýmda izlerin, hala hatýrladýðým bir öpücük,
Eski þarkýlar çaldýðýnda aklýma gelir.
Hatýralarýn gelir, dolaþýr içimde,
Unutulmuþ bir aþkýn melankolik melodisi.
Rüzgar eserken saçlarýnla oynayan,
O eski sokaklarda yürüdüðümüz günler.
Þimdi o sokaklar bomboþ, adýmlar yankýsýz,
Unutulmuþ bir aþkýn izleri sarmýþ her yaný.
Adýný bir kalemle sildim defterimden,
Ama kalbimde hala izin var.
Belki zamanla unuturum sanýrsýn,
Ama unutulmuþ bir aþkýn izleri, kalpte derin bir yara.
Gökyüzünde sevgimizin izlerini ararým,
Ama bulamam, kaybolmuþ bir yýldýz gibi.
Unutulmuþ bir aþkýn hüzünlü þarkýsý çalar,
Ýçimde kýrýk dökük duvarlar, yýkýk bir saray gibi.
Belki bir gün dönersin diye umut ederim,
Ama þu an içimde sadece unutamadýðým bir aþkýn hüznü var.
Hatýralarýmýz rüzgarla savrulmuþ,
Unutulmuþ bir aþkýn izleri, yüreðimde bir yara açmýþ.
27.12.2023/ 09.11
-MBK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.