bir yudum mutluluk getiren gagasýyla
mahþerin kanatlarýný çekmiþ
kýyametler yararcasýna
semaya asýlýp yere inerken
yaðmurlu günde
havaya mütemadiyen
yalaz verirken
çise
kor havuzunda yatan Ýbrahim’e
damlalar düþemeden
buhar yayarken cehenneminde
bir karýncadýr gözlerden
çektiði billurlarý taþýyan
kerbela yüzlü o günde
inanç ve iman
sanki buz yaðdý
ateþin ateþi yaktýðý
kavruk takvim günlerinin
umuttu :
akýp tükenmeyen
azimdi :
daðý delen
hayattý :
kara afrikayý bile besleyen
gökten düþen her zerreye
SU ismi o an verildi