EYLÜL SANCILARI

Eylül, sararmýþ yapraklarý dökülüyor avuçlarýma
Kaybolup gitmiþti gözlerimden anýlarla bir bir
Bir yanda seni beklediðim gecelerin þarkýsý
Ayrýlýk perdesinin acýlarý bir yanda
Oysa eskiden bilmezdim bu denli kavrulacaðýmý
Güneþin en yakýcý sýcaklýðýnda
Ve ne zaman eski bir þarký dinlesem
Çocukluðum geçer gözlerimden yaðmurla
Yalnýzlýðýmý dinler giderim mazime
Seni uzaklara yollayýþýmýn
Acýsý damarlarýma yayýlýyorken
Eylül sararmýþ sayfalarýyla ellerime dökülüyor

Bil ki þimdi yazmaya bile ne gücüm, ne ellerim var
Ne zor þeymiþ oysa sen ayrýlýklarý, ne zormuþ
Akþamlarýmýz gelirdi sevgiyle sarýldýðýmýz
Bir masal güzelliðiydi geceler, gecedeki yýldýzlar
Dudaklarýmda en güzel þarkýydý eylüller
Hep saklý bir sihir gibi içimdeydi
Okuluna koþardým sonbahar yaðmurlarýnda sýrýlsýklam
El ele dönerdik ellerimizde eylül çiçekleri ile
Eylül sancýlarýný bilmezdik bu denli acýtan

Düþlerimdeydin yine, çýðlýk çýðlýða bu akþam
Suskundum, þarkýlar suskundu yine, kadehimde ise gam
Seninse kirpiklerinde sustu
Derken simsiyah karanlýklar
Aslýnda boþ þeylerle avundum sen gideli
Unutmaya çalýþýyordum sensizlik acýlarýmý
Hep bekledim... bekleyiþler karanlýk duraklardaki
Gelemeyen otobüsler gibiydi
Ben se sana uzanamayan yýldýzlar kadar uzak !
Bana her kes seni soruyordu
Ne kadar yaksada bu sorular canýmý
Eylül ateþler saçýyordu, saçlarýmdan yakýyordu


Günay Koçak

26. 12. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: