Kül
Senden vazgeçiþ duraðýma hýzla ilerlerken, arzu-hallerimdeyim.
Hislerimin tenhalaþtýðýný gördüðüm, çýðlýklarýmýn fýsýltýlarýma büründüðünü duyduðum anlardan bir benzerinde.
Sýzlayan bir þey var içimde, nedendir yahut ney’dendir bilinmez...
Muhabbetin sonuna yaklaþýrken anlamsýzlaþýr ya son sözler,
Ayrýlýk aralayacak birazdan kapýyý bilirsin, bu sebeple istesende uzatamazsýn hani en derin sohbeti bile...
Oysa, oysa ne kadar keyifliydi seninle konuþmak.
Ne lezzetliydi ayný duygularý ve hazlarý paylaþmak.
Bilirsin, sonu geliyor yavaþ yavaþ...
Bilmek yetmez ki artýk.
Kabullenmek gerekir hani bazen.
Vakit dolmuþtur çünkü...
Veresiyesi bile yokmuþ bizi baðlayan SIRlarýn;
Ne borç, ne ödünç ne de cömertçe bir hediye düþmedi nasibimize.
Ýstediðin neydi bilmiyorum.
Benim isteðim ebediydi, hâlâ hatýrlýyorum.
Peki bendeki ölünmezliðin ruhumu neyle cezbetti?
Ettiðimiz mücadeleler deðdi mi kavuþtuklarýmýza?
Þahsen ben memnun deðilim vardýðým yerde ki sensizlikten.
Burada sen hariç herþeyden biraz var.
Biraz sen olsan, herþeyden vazgeçirir özlemim.
Özlediðim ne bilmesemde, tecrübe ettiðim her daim yanýbaþýmda olan eksikliðin...
Yokluðun her imtihanýn eriþilmez zirvesi,
Sessizliðin, tüm mezarlarýn sana benzemesi.
Ulaþýlmazlýðýn, seni arayýþlarýmda uzun süren gayb tesellisi.
Bilinmezlik ve dahasý, þüphem;
Aklýmýn sana olan herþeyi sil baþtan tekrardan gözden geçirtmesi.
Karar veremiyorum.
Seni hâlâ seviyormuyum, yoksa seni özlüyor muyum?
Seni hâlâ bekliyor muyum, yoksa seni hâlâ istiyor muyum?
Seninle bir gelecek mi hayalim?
Yoksa seninle bambaþka bir geçmiþ mi temennim?
Sensizliðe mi öfkem? Sen, artýk SÝZ diye mi?
Mesafeler mi beni yoran, yoksa sana çýkmayan çabadolu adýmlarým mý?
Seni Sevmek mi kabahatim?
Yoksa senden baþkasýna gönül vermemek için mi tüm gayretim?
Sevebilir miyim senden baþkasýný? Peki ya Sen?
Benden baþkasýný kabul edip basabilir misin baðrýna?
Yoksa senin de mi baþkasý fazla gelir kalbine, yeltenmek seninde mi gider epeyce aðrýna?
Birbirimiz için miyiz bu alemde gerçekten?
O hâlde söyle bana artýk, ne içindi benden gidiþ gerekçen?
Soru soruyu doðuruken düþünmekten kendimi alýkoyamadýðým tek þey;
BÝZ BUNCA ÝMTÝHANI NASIL KALDIRIYORUZ KÝMSELERE HÝSSETTÝRMEDEN?
Kül müsün dönüþtüðün kalbimde zamanla, yoksa sessizliðimin içimde þakýdýðý bülbül mü?
Bilemesemde, göremesemde, hatta zamanla duyamasamda...
~B.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.