BÝZÝM AÞKIMIZ
duydum ki unutmuþ sun beni
ne aklýnda kalmýþým nede gönlünde
silmiþsin tüm maziyi bir kalemde
bu kadarmýydý bizim aþkýmýz
deli divane oldum yýllarca
aþkýnla kavrulup yandým
seni gördügüm günden beri
bu kadarmýydý bizim kavlimiz
yanýp tutuþtugumuz günler
senle geçen onca yýllar
hepsi bir yalanmýydý söyle be zalim söyle
gözümden bile sakýnýrdým seni
sen benim can arkadaþým canýmdýn
senle yaþar senle ölürdüm
ömrümü yoluna serdim hiç düþünmeden
gözümün nuru can damarýmdýn
birlikte yer birlikte içerdik
sen olmayýnca dünya zindandý
sabahýma dogan güneþim
gecemi aydýnlatan ay parçamdýn
huzuru senle buldum bu yalan dünyada
senin tatlý bir sözün bana
bunca yýl hayat verdi
senle yaþar senle gülerdim
tüm dünyaya haykýrdým
avazýmýn çýktýgý kadar sana olan sevgimi
leyla ile mecnunbile kýskandý
bizim bu büyük aþkýmýzý
delicesine çarpýyordu hep kalbim
çekip gittigin gün ben öldüm
sensizlik yüregimde derin yara
þimdi hem deliyim hem divane
çare yok artýk bu benim derdime
söyle be söyle hayatýmýn anlamý
bumuydu sonu büyük aþkýmýzýn
þimdi virane oldu sensiz otagým
yanan ocagým yanmaz oldu
sensiz gözlerim görmez oldu
seni unutamadým unutamadým
sen benim büyük aþkýmdýn
bumuydu bumuydu sonu büyük aþkýmýzýn
sen gittin þimdi virane oldu sensiz otagým
sensizlik yüregimin en büyük derdi
söyle söyle be söyle caným can yarim söyle
sensiz artýk bu deli ne yapacak
söyle söyle büyük aþkým söyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.