H Ü Z N Ü M

Yeterki, kalbimin kýrýlmasý
Ýçimdeki bu yoðun hüzün
Yetim gönlümdeki kýrýlmýþ canlar
Batýþý gözlerime, sonra kanlar
Sevmekten anlamayan gaddar bir sendin !
Sen gönlümde, gözlerimde sýcak damlam
Damlasýn ruhumun en derinine
Bir kýrýlmýþ dalýn çizdiði, çizdikçe
Cýzýrdayan acýlarýmýn sesi / sin !

Haydi bir daha baðýr öfkeli kuþ !
Ebabiller verecek ellerinde, ellerine bir baykuþ
Karþýda dut aðacý, dökülse de yapraðý
O parlak yaðmur tanecikleriyle
Gülümsedi yüreðimdeki ezen, ezilen yere !
Yetim bir acýydý gelip çöreklenen o sese
Gülümsemek bile yetmedi çocuk kalbimin kýrýðýna

Bu akþam ateþler saçýyor, gökler yýldýzlar ile
Üzerime üzerime... aðlamak istiyor gözlerim
Lakin susuyor... susturuyor içimdeki öfke !
Akþam, karanlýðýný yüreðime batýrýyor
Gözlerim ýslak deðilse de , içimde pýnarlar kaynýyor
Uykusuz gecelerim bir karanlýða daha
Merhaba diyor

Sus kalbim, aðlama artýk her tutarsýz haline
Bir güneþ doðsa da bu akþam, ýþýklar donatsýn
Þu içimdeki acý sokaklarýn tüm köþesine
’ Sen’ diye tutmasaydým karanlýðýn ellerinden
Simsiyah akþamlar daha da siyaha boyardý
Alnýmda alýnyazý denen bu uçurumu

’’ Biraz Kül Biraz Duman ’
’ O benim iþte ’

Günay Koçak

24. 12. 2023

Sosyal Medyada Paylaşın: