60. Mâtem

Gülþenlerle girdik müphem bir aþkýn koluna
Gölgemizin esaretinde tutulduk bir yâra
Geceler indiði vakit
Girdik mülhem bir yola

Bazen güneþle ayýn ahengiydi mâtemim
Kurulurdum bir zaman elimde kalemim
Bazen siyahýn beyaza aþkýydý kahrým
Ýtiyatým olurdu kopan yapraklarým

Bir þiirdi nevasý kesilmeyen
Fecainin çýðlýklarýydý iþitilen
Ondan gayrý tutuþmaz ki kalbim
Rabbim bir kurtuluþ ver,kalp esirgemeyen

Güneþ yarýlýyordu ay sessizken
Þiirler buluþuyordu bir tarafý sensizken
Çorak turabýmda açan güller sen iken
Hilaf olan sözlerimi dinleyemem,her þey bitmiþken

Hapsolmuþ ruhumda ýþýðýn,
Ayýn þavký,yüreðin kahrý,
Gülün dikeni, siman ebedi
Zinhar kurtulamayacak fasýlasýz.


Bir felek mücadelesiydi mâtemim
Konuþur dururdu kelamlarý fânilerin
Sitemiyle koþardý dizilerim
Derûnu yoktur vicdansýz gânilerin

Kara yaðýzlý daðlar çekilmiþ sinesine
Neden doðardý ay,ardýnda batardý güneþ?
Neden savrulurdu aðaçlar kardeþçe?
Neden esmezdi rüzgarlar haddince?

Güldürmüyordu,aðlatýyordu hayat
Konuþturmuyordu,düþündürüyordü
Kýlýç saplanan hüzündü hayat
Buz kadar soðuk, ateþ kadar sýcak...
Sosyal Medyada Paylaşın: