O gece biraz daha dirensen, Solmasa kýnalý kuzular.. Olmazdý baðrýmýzý yakan acýlar.. Ýzin verse kar, tipi, boran, Sabahý görebilse Mehmet, Doðu cephesi düþmeyecek, Dünya, ‘El mi yaman, Bey mi yaman’ görecek. Sömürgeciler, hadlerini bilecek.. Kabul olmadý dualar, Edilmemiþ sayýldý beddualar, Allah-u Ekber daðýnda..
Yýkýldý binlerce yuvalar. Mahcup oldu Enver paþalar.. Çýkmadý mevziden Mehmet! “Komutaným emretmedi, Terk etmem siperi” dedi.. Burasý topraðým, namusum, Vatanýn en nadide parçasý Sarýkamýþ’ým..
Allah-u Ekber daðý yurdum.. Þehadete durdular.. Dillerinde dualar.. Yüreklerinde imanlar.. Soðuktan bitap düþse de, Silahýný elinden býrakmayan Yüzleri nurlular..
Vatan senin omzunda Ey Þehid!.. Yat, vatanýn kucaðýnda, Ey Þehid!.. Ruhun baba ocaðýnda Ey Þehid!.. Emircan senin yolunda, Ey Þehid!.. Gönlümüz yaslý.. Gözlerimiz ýslak.. Allahu Ekber daðý sen deðil, Turan’dýr.. Türk’e hedef, son durak!.. 22.12.2020 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.