ÖZLEDİM SENİ AHMET
“Ahmet Bulut’a Sevgilerimle”
Hüzün yüklü yüreðimin sýrdaþý,
Kalk Ahmet’im hele bir bak yüzüme…
Aðlýyorum bulut olmuþ gözyaþý,
Figan düþtü baharýma güzüme…
Göðüs gerdik nice derde cefaya,
Umut ektik güzel güne sefaya,
Özlem duyduk mert insana vefaya,
Dünden kötü günler hançer özüme…
Sinesine basmýþ seni topraðým,
Gurbet elde gazel olmuþ yapraðým,
Dert çileyi taþýyor her þafaðým,
Dünya zindan sizsiz gönül gözüme…
Yýkýlmýþým mezarýnýn baþýnda,
Mýsralarým aðlar mermer taþýnda,
Nice canlar baðdaþ kurdu aþýnda,
Acýn hicran efkâr çöktü sözüme…
Cantekin der; Ahmet benim yýldýzým,
Dost yitirdim mevsim hazan yalnýzým,
Þirin Kâhta’m alev almýþ anýzým,
Fýrat yetmez alevime közüme…
29.08. 2009 Ýkinci ölüm Yýl Dönümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.