...
gün batýmlarýmýn doðu yakasý
boþlukta nevri dönmüþ boþluðumun sepiasý
_aymina
tellerle çevrilmiþ bir iþgâlin eþiðindeydik
bizim deðildi bu topraklar
bizim deðildi çimensiz mabetlerde
alev alev ah çekerken ceylanlarý boðuþmayan sular
nice kentler yýkýldý adýna
nice coðrafyalar delindi aymina
nicesi ensiz
nicesi benimdi
hiçbir þeye benzemezdi bu yolun sýkýntýsý
adýna katlanmaktan toz duman içimin kaf’ý
sýrýlsýklam cezalarýmýn uðraksýz afý
sen yanýmdayken
öyle güzel oynanmazdý hiç
kalbimin en namuslu dansý
nicesi kefenliydi
nicesi içliydi daðlarýn kör kütük yankýsý
eridi Erciyes’te Kasým’ýn yarýsý
yine karýyla mý kaplý Elbruz’un kýnasý
Aðrý da aðrýyýp yanmýyorsa ne olur
yalnýzlýðýmý esirge
_aymina
þiirimin tezenesi
salkým karasý düþlerimin en derin meselesi
akþamýn kana kana içtiðiydik
tane tane gömülmüþ yýldýzlarýn
üstümüze biçtiðiydik biz
gün doðdu
gün döndü yine
ama üzgün
ama küs’gün
bak
uzun uzun sesleri ölümün
hâlâ uyuyor musun
sevimsiz bir kýraðýnýn ýsýrýðýndan kar’aldý
yüzümün en bereketsiz ovasý
boynumun dibine bir kara duvar örüp
kime baktýn
kimin hudutlarýný kanattýn öyle
ellerimi görmüyor musun
balkon hastasý
kýrýþýk dramasý ellerimi
yaþamak,
bir çað gibi aksa da gözlerimden
ölürdüm
sen nasýl oldu da birden
karayele saçlarýný tarattýn
aklýna gelir miydi hiç
bu gece de sönmek
bu gece de bir lahd içinde çürümek
bizim deðildi niyazsýz kalmalar
bu balaban duvarlar
yalvarýþlarýmýn en yücesi
acýmýn en soylu suflesi
can evimin mevsimsiz düþesi aymina
bu soðuða dayanamam ben
duyuyor musun yitik ülkem
kuðulu kubbem
sen yanýmdayken
öyle lekesiz yanmazdý hiç
kalbimin en kuzlu lambasý
_boran