KAN ÇİÇEKLERİ

Yüreðim taziye evidir baba,
Ne aðýtlar biter ne de gözyaþý…
Zalimler vahþetin devidir baba,
Alevlerde gördüm Sivas Maraþ’ý…

Coðrafya mezbaha cehennem holü,
Kâhta’da kazýldý mezarlýk yolu,
Gördüm kafatasý ayaðý kolu,
Kemikler býraktý Dünya Savaþý…

Barýþa hasrettir bu bahtsýz âlem,
Kin nefret kusuyor beyinsiz kalem,
Her gençle ölürüm tükenmez elem,
Kandýr satýrlarda kalemin aþý…

Ýnsanýn insana ikramý vahþet,
Körelmiþ vicdanlar her yerde dehþet,
Savaþa övgüdür satýlmýþ manþet,
Silah tacirinden gelir maaþý…

Cantekin der; baba insaným insan,
Kan çiçekleriyle bezenmiþ Nisan,
Taziye evinde isyandýr ihsan,
Sönmüyor baðrýma bassam da taþý…

Sosyal Medyada Paylaşın: