Kime Güvenelim?
Para makam mevki kör etmiþ bizi
Adamlýk insanlýk, dilemez olduk
Ne kadar da kötü kirletmiþ bizi
Lekesi çýkmýyor, silemez olduk
Beþerler türedi insanlýk öldü
Bozuldu her taraf kötüyle doldu
Doðruluk dürüstlük böyle son buldu
Sevgi saygý ile, dolamaz olduk
Ýnanma beþerin kanma sözüne
Menfaati yoksa bakmaz yüzüne
Küçücük bir hata batar gözüne
Kime güvenelim, bilemez olduk
Ýnsaný hor görür yüksekten bakar
Zalimdir acýmaz canýný yakar
Her taraf doludur karþýna çýkar
Bu derde bir çare, bulamaz olduk
Vicdanlar körelmiþ cehalet çoktur
Yalana yanlýþa karnýmýz toktur
Elbette kimseye kastýmýz yoktur
Haksýzlýða karþý, gelemez olduk
Kul Oktay’ým kibir saçmasýn kimse
Uðursuza kapý açmasýn kimse
Ýnsanlýk önüne geçmesin kimse
Þu hayattan bir zevk, alamaz olduk
20.12.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.