Hava yaðmurlu kalbimiz puslu.... Gelmeyecek olanýn içimizde umudunu taþýrýz. Gecikir çünkü bitirir insaný hüznün en garip halini bildiði hâlde. Kendimi bildim bileli yorgundum adýný koyamasam bile. Emaneti taþýr yorulur, ufak bir üzülsün yorulur, hayatta herþey çeþit çeþit bu bir gerçek. Yorgunluðu sadece beden mi taþýr, yoksa dirilttiðinden yok olup giden kalbe mi. Kalp, yorgunluðu taþýr, daðlar, insanýn yorgunluðunu taþýr. Ama hayatlar ve yaþamlar bu kadar farklýyken insan insanýn yorgunluðunu taþýyamaz, taþýrým der altýnda ezilir ömrü boyunca...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çilekeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.