Osman Can Abimiz

Arabama bindim çiftliðe vardým
Karþýdan göründü þeker abimiz
Ne eder ne yapar yerinde gördüm
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Baktým deðneði var iki elinde
Köpekleri yatýr evin önünde
Koyun kuzu meler keyfi yerinde
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Karþýladý bizi candan gülerek
Seslendi eþine Ayþe diyerek
Yaktýrdý sobayý dedi çay gerek
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Ayþe bacým geldi yaktý sobayý
Döktürdü ne varsa kurdu sofrayý
Sobanýn üstüne serdi yufkayý
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Doldurdu demliði demledik çayý
Koyulduk sohbete koyu mu koyu
Eskilere daldýk andýkça köyü
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Sobada patates geldi sofraya
Sýcak sýcak ezip dürdük yufkaya
Bulanmýþ aðýz da kondu ortaya
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.

Ayrýldýk çiftlikten ikindi sonu
Dopdolu geçirdik böylece günü
Unutmayýz þeker abimiz seni
Aða olmuþ þeker Osman abimiz.


Sosyal Medyada Paylaşın: