PERVASIZ

Ýnsan en çok kendine acýr
En çok kendinden korkar
Kendi caný yanar diye...

Ýnsan en çok kendini sakýnýr
Kötülüklerden...

Öyle bir þeytan tohumu
Ekilmiþtir ki içine
Gözyaþýdýr suyu
Ýnsan cesedi ile beslenir topraðý...

Dünya yok oluyor
Bana ne ?
Bir þeyler yapalým
Sana ne ?
Sen mi kurtaracaksýn dünyayý ?
Devlet memuruyum ben
Çocuklarým var benim
Yanarým...

Hep bir bahane
Saltanat sürüyor sayende
Zat-ý þahane...

Ýnsan en çok kendine acýr
Acýrken dünyanýn caný
Çýkmaz gýký...


Bak çocuklar gidiyor
Vedasýz
El salla çocukluðuna
Sen yaþadýn dünyayý
Pervasýz...

Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: