SENİ ÖYLESİNE SEVMEDİM

Ben sana öylesine bakmadým,
Sessiz ve ýssýz kalýþýna takýldý yalnýzlýðým,
Ýnanýlacak kimse kalmamýþ dercesine,
Bütün inançsýzlar payýmýza düþmüþ,
Ve hep yarým kalmýþtýk...
Ýþte bu yüzden sana benzettim yarýmlýðýmý,
Sana benzettim yarýnlarýmý,
Yüreðine gömdüðün gözyaþlarýný gördüm,
Ve ben sana öylesine deðil
Yüreðim diye baktým....

Farkýndayým,
Her defasýnda,
Zaruri tebessümlerle cam kýrýklarý battý yüreðine,
Kendini düþünmeden,
Ýsyaný sükunet eyleyip cesetler gömdün yüreðine...
Bilirim ki,
Asiller hiçbir zaman anlaþýlmaz,
Yalnýzdýr,
Yapayalnýzdýr,
Ýþte bu yüzden sana benzettim duruþumu,
Çünkü ben sana öylesine deðil,
Duruþum diye baktým....

Ürkek bir serçenin yüreði misali,
Ürkekti yüreðim,
Belki de bu yüzden titredi sana uzanan ellerim...
Oysa ki,
Ne savaþlar kazandým bu cihanda,
Ne baþýmý eðdirdim,
Ne de yüreðimi meze ettim deðmeyenlere...
Ama yalan deðil,
Yorgundu yüreðim kimseye belli etmesem de,
Bu yorgun yüreði tutar mýsýn yüreðinle,
Ben sendeki asilliðe,
Ben sendeki edebe,
Gözlerindeki ölümsüzlüðe vuruldum,
Kimseye tutulmadýðým gibi,
Tutuldum sana,
Ben seni öylesine SEVMEDÝM....
#MehmetYETEK


Sosyal Medyada Paylaşın: