Aşkın Ölümsüz Yabancıları
Bir zamanlar gözlerimizde yýldýzlar dans ederdi,
Þimdi sönük, unutulmuþ bir masalýn içindeyiz.
Kalbimizde açan çiçeklerin melodisi hüzün dolu,
Aþkýn yitik izleriyle sararmýþ bir tabloya dönüþmüþüz.
Gel, hatýrla o eski günleri,
Gökyüzüne baktýðýmýz, rüyalar kurduðumuz anlarý.
Aþkýn dans ettiði o sokaklarý,
Þimdi yabancý, geçmiþin tozlu raflarýnda kaybolan hatýralar.
Birbirimize yabancý olduk, ne zaman oldu bilmiyorum,
Belki de zamanýn cilvesi, bizi yýldýzlardan uzaklaþtýrdý.
Konuþurken bile kelimeler kayboldu,
Gözlerimizdeki aþk, bir zamanlar parýldayan mücevher, þimdi kayýp.
Ellerimiz birbirine sýkýca kenetlenirdi,
Þimdi uzak, soðuk, birbirine yabancý.
Sevgi dolu sözler, þimdi anlamsýz,
Aþkýn þiirini yazan kalem, þairlerin kýskanacaðý bir hüzün içinde.
Belki de aþkýn tadýný unuttuk,
Gözlerimizdeki parýltý soldu, kayboldu.
Birbirimize yabancý olduk, farkýnda mýsýn?
Kalbimizdeki derin çatlaklarda kaybolan, þairlerin hayranlýkla bakacaðý bir aþk hikayesi.
15.12.2023 /23:37
-MBK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.