HECE - BİLMEDİN GÖNÜL

BÝLMEDÝN GÖNÜL

Kimler geldi kimler geçti vurarak;
Yaralarým göz göz silmedin gönül.
Bin türlü lisanla hesap sorarak
Bir benim dilimi bilmedin gönül.

Uzaklar yakýnlar dert oldu sana,
Yýkarak kaþlarý yan baktýn bana,
Ne olur bir kezcik bir anlasana
Koþsam da bir adým gelmedin gönül.

Aðýr taþ elbette makbul yerinde,
Göz aþinalýðý vardýr birinde,
Dün - bugün sevildin; varsýn yarýnda
Vuslatýma razý olmadýn gönül.

Kapýldýn yad yaban sözü estikçe,
Sevindin gam keder beni bastýkça,
Seviyorum dedim surat astýkça
Derdime çareyi bulmadýn gönül.

Eser deli poyraz her yer kar boran,
Kan aðlar gurbette kalan her zaman,
Gün gelir ey güzel; olursun piþman
Sevgiyle saygýyla kalmadýn gönül.

Ressam Halil, sanma kanatsýz uçar,
Kara gün kararýp kalmaz ki geçer
Umut çiçekleri vaktinde açar
Sen aðlama bensiz gülmedin gönül.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 14.12.2023
(Aksedce Hece)


Resim : Halil GÜLEL
Renkli kuru boya, A 4 karton, 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: