Ben sessizleri oynadým Sessiz kaldým sessizlik içinde Icimde bir tufan bir fýrtýna Depremler peþi sýra Artcilar sýrayla karþýlýyor Ýçim de için için Ahvalim karma karýþýk Bazen sesin çýnlýyordu kulaklarýmda Bazen de hayelperdemdeki bakýþýn Ruhumun derinliklerinde ki akýþýn Aylarca sensizliðime dermandi Simdi sensiz mi kaldým ki Kendimde arýyordum Nefesini hissediyor Bakýþlarýný boþ duvarlada görüyor Gizemli bir hal Rabýta dedikleri bu Anlayacaðýn ben sen olmuþ Sen diye nefes alýyor Sen diye kendimle konuþuyordum Artýk sensizliðe bu þekilde kandým Korkuyorum bir sesizlikde sensiz kalmaya Çünkü öyle alýþtým ki bu halime Hani tecelleyet diyordun ya Ýste o gerçekleþmiþ Seni artýk görüyordum Kahinatin sýr noktasýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakup simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.