MEDENİYET

Küstü çiçekler Bahar gelmeden
Mevsimler küstü ,Kuþlar küstü
Çýnar aðaçlarý sessiz, ve de durgun
Rüzgarlar küstü, yaðmurlar küstü

Medeniyet zalim, acýmasýz bir Ordu
Dünyayý sevenlerin, mekaný ebedi yurdu
Eli kanlý, dumaný tüten bir zavallý
Korkak, Sürüngen zehirli bir yýlan
Medeniyet Ruhu olmayan bir canavar

Mazlumlar , kutuplar kadar yalnýz
Üþüyor bebekler , kýþ deðil ,soðuk deðil

kayýþý kopuk bir gün gelir elbet
bir gün mutlaka ,
Savaþ açmýþ medeniyet denen canavar
Aklý demir ,kalbi demir,bacaklarý demir
Namusu yok, imaný yok , insanlýðý yok
Hangi çýlgýn Zincir vuracak kalbine

Þaþarým kahverengi gözlerine bakarak
içimi acýtan yüreðine aðlarým
Ne zaman konuþacaksýn
Ne vakit yaðar yaðmur
Hangi bahar açar çiçekler

Ayçiçeði açacak yeniden ,
Güneþ, doðudan doðacak yeniden
Kanlý dumanlar yok olup gidecek
Sevgi pýnarýndan içeceðiz bir gün




Ayþe Caniberk

Gümüþ kalpler









Sosyal Medyada Paylaşın: