DUVAR

Yokluklar mýydý bizi öze yaslayan
Yahutta varlýk mýydý bizi bizden çalan
Her ikisi de insana deðmez mi sahi
Þu metalarý kaldýrýnca geriye ne kalýr ki?

Canýmýzdý dediklerimiz vefadan oldu ýrak
O yakýnlar nasýl da uzaklaþtý bir dön bak
Niçin bizi biz olduðumuz için sevemediler
Bizlere deðil de bizdekilereyse bu deðer
Elde mumla gezeceðiz güpegündüz desene
Bize delidir diyecekler yine, hem de süzme...

Yýllardýr aradým, o delilerden kaldý mý
Araya mesafeyi koymak kimlere kârdý
Nasýl bir örüldüyse þu duvar azametli
Onu hadle aþmak her dem mümkünse de
Hadsiz için bu zahmete sizce deðer mi?

Kimileri bilgisiyle koydu sýnýrlarý Aðrý`ydý
Diðeri serveti koydu öne oldu Kârun
Modeller ve seviyeler mizanseli malumunuz
Anladýk ki insanlar bihaberdar özünden
Ýþte haleti ruhaniye, özeti þu ki, yalnýzýz.

Sarýlacak dost dediðimiz kýþta yorgandýr
Ýnsanýn insana kini, nazarý ne de figândýr
Ne alýrsýn selâmý ne verilir böylesine emek
Sana yolu kapayana açmalýsýn bir hendek.

Ýnsan yanýmýzýn celladýdýr bu arsýzlar
Belki de vicdanî zenginliðe de Fransýzlar
Dilde nezaketten uzak, üstelik te aymazlar
Rahmet düþerken zemine neyine onlarýn
Batarlar her konuþtukça, sakýn inanmayýn.

Vicdanlar pas tutmuþ ki, beden yürümez
Ayaklar alsa da yol, mesafeler tükenmez
Ay`a, Güneþ`e de ulaþýr insan sevgi ve sabýrla
Duvarlarý örenleri not al, sakýn unutma.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: