İKİ KAPILI HAN

ÝKÝ KAPILI HAN


Çok büyük, geniþ ve uzun bir handan, içeri giriyorum.
Sað tarafta iyiler, sol tarafta kötüler var.
Kötüler iyilere, üstünlük kurmaya çalýþýyor.
Ýyiler daima kendini savunmaya çalýþýyor.
Kötüler nefsine yenik,iyiler nefsine hakim.
Kötüler, kötülük yapmaða doymuyor.
Ýyiler sabýr, þükür içinde, mücadele ediyor
Kötüler, çalýyor,dolandýrýyor, iyilerin sýrtýndan geçiniyor.
Ýyiler birlik olup, bir türlü baþ edemiyor.
Kötü kral emir verip, savaþ açýyor.
Mazlumlarý, güçsüzleri,toptan yok ediyor.
Gidiyorum hanýn çýkýþýna doðru.
Hep zenginlik fakirlik, mal, mülk kavgasý.
Ülkeler arasý ,üstünlük savaþý.
Ölen ölüyor, kalan sýrasýný bekliyor.
Çýkýþ kapýsý yolun sonu.
Burada her kesin vadesi dolmuþ, cansýz yatýyor.
Kralda çýplak, kraliçede çýplak.
Zengini’de, fakiri’de yine anadan doðma.
Hayaller bitmiþ, umutlar tükenmiþ.
Her þeyleri hanýn içinde kalmýþ.
Götürecekleri ne halleri ne de güçleri var.
Geldikleri gibi, yine çýplak gidiyorlar.
Kapýdan çýkýnca mizan kurulmuþ.
Sorgu melekleri iþ baþýnda.
Ýnsanlarýn kimini saða, kimini sola, ayýrýyorlar.
Korkuyorum acaba, beni hangi tarafa ayýracaklar diye.
Geri dönüp en baþtan, yeniden baþlamak istiyorum.
Bir görünmez güç yitiyor beni arkamdan dýþarýya.
Sorgu melekleri, öyle bir manalý bakýyorlar’ki yüzüme.
Son durak adem oðlu, imtihan bitti kaçýþ yok.
Hayal dünyasýnda oyalandýn.
Þimdi gerçeði görme zamaný , der gibi






Sosyal Medyada Paylaşın: