Hepimiz bir yuvarlaðýn kendine çekimiyiz aramýzdaki hamallar hariç sýrtýmýzda öyle büyük yükler yok fakat bu bir balonun bizi gökyüzüne doðru kaldýracaðý anlamýna da gelmez direkt söylüyorum nereden baktýðýna baðlý olarak çoðumuz bir yara parçasýnda bir elin parmaklarýný geçmeyenlerin sihirsel kabuðuyuz sanki bir tek onlar düþmüþ çayýrda bisiklet sürerken biz ise mayýn tarlasýnda elinde bir dedektör olmadan eve dönüyoruz her akþam yolda bir sinemaya denk gelirsek bizi bize benzetiyoruz þimdilik ölümüne kadar sanatsal...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.