Bir þey var sende,
Ben de hiç olmayan..
Baksam gözlerine,
Öylece kalakalsam,
Hiç bulamasalar beni sende,
Hiç bulunmasam..
Yarým kaldýðým satýrlarda,
Susturamadýðým vebal arsýzlýklarda,
Sýðýndýðým gecelerin son duraðýnda,
Saçlarým deli bi ayaza savrulsa...
Saklansam sözlerine;
Hep seni anlatsam,
Hep seni baþkalarýna,
Kelamý keskin suskunluðumda,
Sînemdeki yeise inat,
Býkmadan doya doya,
Her gün yeniden yeniden...
Yatsam dizlerine;
Kendimi deli bi rüyada sansam,
Bereketli sarýlara bürünürken,
Heybelerde biriktirdiðim özlemlerimle,
Enkazlarda üþümüþ ellerini,
Elbet bir gün diye diye,
Sürgülenen koynumda ýsýtsam...
Çýksam serin sofalarýna;
Titresem karþýnda ilk günkü gibi,
Sonbaharý ezberlesem sende,
Kalbimin küsüne iyi gelsen,
Meçhûlde kalan vicdanýmýn sesinde,
Mahyalara yazsam adýný,
Buz kesmiþ düþlerime,
Gözlerimi kýsarak bakarken,
Üzerimize korla karýþýk yaðmurlar yaðsa...
Sen oldun benim özüm,
Son nefeste son sözüm,
Ömür dediðin geçer de;
Senin hasretliðin geçmez be,
Memleket gözlüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.