Mazisi vardý gözlerinin Rant peþindeydi gözlerim Ve çoktan baþkasýna deðmiþti gözlerin Öncesi sendin sonrasý sen. Zaten hep ansýzýndý vedalar, Bu kalan ilmik ilmik hasretle öylece Kalakaldým, nerden bilebilirdim ki, son gördüðüm günümün en mutlu günümün olacaðýný.. Bilemedim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytns Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.