ELİFE
Ablam Elife Þükran Kardag ya hitaben.
CAN ELÝFEM
Bu dünya var oldukça dönüp duracak sabret
Ardýndan koþamasýn yeter bir dur Elife
Ömür denen sermaye bitip tükenir elbet
Uçsus bucaksýz âlem seyret bir gör Elife
Çocuk denecek yaþta ocak oldun, baþ oldun
Balalarýna ana sonrada gardaþ oldun
Beraber büyüdünüz sonra gönüldaþ oldun
Sanma ki sevenlerin görmedi kör Elife
Yarým asýrlýk ömrü eþin ile bir ettin
Baþýna taç eyledin yüreðine yâr ettin
Çalýþtýn çabaladýn yüreklerde yer ettin
Ýyilerin sýnavý elbette zor Elife
Ömür denilen testi dolunca su almýyor
Azrail geldim diiye kapýda zil çalmýyor
Ýnan vakti gelince emanet can kalmýyor
Kuþ olup da uçuyor sevilen yâr Elife
Ak kefenlere sardýn yolcu ettin yârini
Göstermeden ellere saracaksýn yaraný
Düþünme hiçbir þeyi tasa etme yarýný
Dul kalmayý kendine eyleme ar Elife
Eþinden ayrýlaný kime sorsan gösterir
Ele güne güvenme eþe dosta küstürür
Ýki kelam laf erder gönül telin kastýrýr
Akýl vermiþ olmayým yaþayan var Elife
Dünya yalan, kul fani, yaþayýp görecekler
Þükür oðlun, kýzýn var yaraný saracaklar
Ýstemeden incitip belkide kýracaklar
Yüzünden nur alnýndan akmasýn ter Elife
Kurut artýk gözünden akan o yaþlarný
Kem gözlere nazarlýk gel çatma kaþlarýný
Bundan sonra gördün hayra yor düþlerini
Bize yâr olan Allah sanda yâr Elife
Nice meþkkat ile yaþadý gördü dünü
Haþa isyaný etmedi her daim hakka yönü
Dur durak dinlemiyor bugün kahýrlý günü
Figanýn arþa çýktý odan mý dar Elife?
Hem Elife hem Þükran bilenler bilir seni
Derler deryaydý sende deðil ki bunlar yeni
Hem anamsýn hem ablam okþayýp sevdin beni
Acýn benim de acým yüreðim har Elife
Ana yarým can ablam yaþamaksa geregin
Ahu feryad edipde yýkma gönül direðin
Daðlarýmýz kýþ bizim üþümesin yüreðin
Yýldýz yýldýz saçýna yaðmasýn kar Elife
ÞAHÝN’Ý der ki; aþkla doldurdum bu kalemi
Bacým bölmek istedim sendeki dert elemi
Sabýr diledim Hakktan yazdým Allah selamý
Sakýn ola aðlama feryadý zar Elife…
Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.