KORKUYORUM

Kaçýncý yazýþým yüreðimin hasretini
Kaçýncý paramparça oluþu gözlerimin her gece
Bu ilk mektubum deðil... dinmeyen rüzgarýn uðultusunda
Sana doðru uçuþan sararmýþ yapraklarla
Bilmem kaç yüz kaðýda damlayan
Gözyaþýndan mürekkebim
Pencerene uçup gelen kuþlarla susamýþ çaresizliðim
Bil ki kanayan yüreðim koþuyor
Sana her mektubumda

Bir ezik þarký söyler dudaklarým
Olmasan da yanýmda... seninle geçer her aným
Akþamýn simsiyah rengi çökmesin pencereme
Yýkýlýr gider üzerime her köþesi bu evin
Damla damla eririm gecelerde
Ne teselliler dindirir yaðmurlarýmý
Ne de dost selamlarý
Büyür korkularým siyah gecelerimde
Korkuludur o an köþedeki sokak lambalarý

Gecenin gözlerinden yaðmurlar nasýl taþar
Yokluðunun sokaklarýna otað kurduðumdan bu yana
Bütün yalnýzlýklar içerime çöküyordu
Bir korkulu suskunluðun dibinde
Kendini dinliyordu sensizliðim
Sessiz sessiz kanýyordu içimdeki sesin
Gün ýþýsa ne, ýþýmasa ne
Gözlerimde kaskatý akþamlar

Sana ulaþtýðýnda ucu yanýk bu mektubum
Ýyi oku güneþ yanýðý dizelerimi
Haykýrsam da duymuyorsun sesimi
Ellerimi uzatsam karanlýktaki gölgelere
Sen sanýrým ama yoksun !
Gelecek misin ?
Ya da ben görecek miyim ?
Korkuyorum !!!

Günay Koçak


12. 12. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: