Allah’u Ekber! Allah’u Ekber! bahtsýz bir çaðdayým sen aðlama ey Kudüs! sanki daðdayým, aç, bîilaç.. cemaat darmadaðýn, müezzinler mükedder.. ben burada mahzûn, sense hareminde küs, ümmet-i Muhammed’in talihi iþte ma’küs.. ezan mýdýr, aðýt mý yoksa; Allah’u Ekber! Allah’u Ekber!
ezanlarýn bile tutsak! kuþlarýn ürkek, sana deðil kendime, kendime aðlayarak kýlsaydým El-Aksâ’da iki rek’at, tek. hüzün yakýþmýyor sana ey Kudüs! býrak, býrak, ben hüzünleneyim yalnýz senin yerine; tekbirlerle, feryadým… Allah’u Ekber! Allah’u Ekber!
kubbende yankýlanan aðýt yüz karasý bu çaðýn, minberinde hüzün var, mihrabýnda gözyaþý, sancaðýn mahzendedir, hilalinse rahnedâr.. derindir yaran Kudüs, Allah’u Ekber kadar, aðla, aðla gözlerim; baþka bir ilaç mý var, göklerden taze haber; yeni bir mi’rac mý var! Allah’u Ekber! Allah’u Ekber!
sen aðlama ey Kudüs, koca tarih aðlasýn! gelsin bir haram ayý, þeytanlarý baðlasýn… inletsin âsumâný tekbirlerle ezanlar, yine çýnar yapraklarý uçuþsun avlularýnda.. zikre dursun derviþân kuytu tenhalarýnda hüzün deðil senin hakkýn, o heybeti yaþa ki enbiyâ seni görsün sadýk rüyalarýnda; Allah’u Ekber! Allah’u Ekber! sen aðlama ey Kudüs!
Murat Kahraman Murâdî 12.12.2023/Ýst. Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.