Hüzzam bir þarkýyým ben güftesi hüzün bestesi yüzün... içimde savrulur kelimeler çýðlýk çýðlýða ben her mevsim zemheriyi yaþarým içimde ne göçmen kuþlar gibi uçup gidebilirim ne de yediveren gibi çiçek açabilirim çakýlý kaldýðým bu þehirde sensizlikten ölebilirm....
@@@@@@@@@@@@@@@@@
bilmem nereye sakladýn çaldýðýn gülüþlerimi ama dur sen þairin intikamý þiirle olmaz sadece vasiyet býraktým.. sende olmayan organ var ya kalbimi baðýþladým beyin ölümüm gerçekleþtiðinde sana takacaklar... o zaman gör acý ve hüzünle yaþamayý...... seni þiirlerle þarkýlarla vuracaðým aþk nedir bilmeyen seni her an her saniye aðlatacaðým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
wolfs son Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.