İNSANIM BEN İNSAN
ÝNSANIM BEN ÝNSAN
Ýstemeden bir dal kýrdýðým anda
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
“Ben neyim?” diyerek sorduðum anda
Ýnsan olduðumdan utanýyorum.
Yavru kedileri poþete koyup
Çöpe atýyorum yeter bu ayýp
Kendimi Eþref-i mahlukat sayýp
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Vicdaným sýzlamaz Kan dökerim
Kurdu kuþu canlý canlý yakarým
Spor olsun diye ava çýkarým
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Kötülüðe hizmet ilmim irfaným
Bataklýk çamuru gibi her yaným
Kabil’in torunu ne olsa genim
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Bir elimde ateþ bir elimde Kan
Canlý cansýz asla vermiyor aman
Kurtulmaz benden ne uçan ne kaçan
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Asýrlarca sürdü olmadým iflah
Yaktým yýktým yine bulmadým felah
Korkutamaz hiç bir silah ve ilah
Ýnsan olduðumdan utanýyorum.
Ýçim dýþým fesat azmim fenalýk
Hem babalýk ettim hem de analýk
Cennetten kovuldum oldum yamalýk
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Benden uzak olsun böyle insanlýk
Bu günü heyula sonu karanlýk
Ölümü kýyamet ömrü bayramlýk
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
Adým Uður UKUT sizden geriyim
Ýmanýn kölesi aklýn eriyim
Altý üstü kemik bir de deriyim
Ýnsan olduðumdan utanýyorum
07-12-2023
Uður UKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.