Ben bu Çağa ait değilim.

Zamanýn durduðu yerde koþuyorum ..
Kaybolmuþ ruhum çýkmaz dehlizlerde mecnun gibi kör.
Saðýr ,dilsiz arýyorum kendimi, kendimi durmadan...
Nerde kaybettiðimi bilmediðim benliðimi .
Biz dertler sorunlarla uðraþýrken ruh bambaþka bir boyutta.
Gönlüm aðlar annesini kaybetmiþ bebek misali.
Arar dururum aþk denizinde boðulmak için ..
Sýkýþmýs bedenimi..
Ýnsan bir kaçýþ içinde ne için yaratýldýðýný bilmeden..
Huzuru arýyor senden uzakta huzursuzluk iÇinde ..
Engeller vardýr,nef/e/sime düþman olasým geliyor..
Kaybolmuþ ruhumun , çýkmaz dehlizlerde mecnun gibi.
Ben kendimle kalabalýðým.
Sahra çöllerinde bir o kadar yalnýz .
Zamanýn durduðu yerde koþuyorum ecelime..
Ben kýrýlan gönüllerin tohumu.
Yeþermisim!!
Çýðlýðýn haykýrýslarýma gebe..
Kaybolmuþ ruhum..Sýkýsmýs bedenime ..
Kýrýk cam tanelerinin üstünde.
Sosyal Medyada Paylaşın: