ÇIĞ [ LIK ]

Titretmiyor içimi zemheri kadar
Ýnsanlarýn sessizliði
Sessiz çýðlýklarýna ses olmaya kalksam
Beni taþlayacaklar biliyorum...

Biliyorum ama yine de yaz diyor kalem
Sen tükenme ben tükenirim
Vaz geçme tutmaktan ellerinde beni
Ben yazayým sen kör gözlerin önüne
Þiir sür kafi...


Dýþarýsý zemheri
Sobalarda çatýr çatýr yanýyor alýn teri
O alýn teri ki kutsal
Sömürgen anlatýyorken masal...

Ýçler acýsý memleketin durumu
Paþam sarayda rahat
Hiç olur mu umuru ?
Bunu gören þair rahat durur mu ?
Vardýr elbet sözü
Bir kuyruk sokumu...


Masalar kurulmuþ
Kartlar daðýtýlýyor yeniden
Masa altýnda ezilirken
Çocuklarýn yüreði...

Kan , revan , savaþ ve barýþ
Hep ayný aðýzlarýn salyasý
Masal ayný isimler farklý
Dinleyen uykuya demir atmýþ
Karaya oturmuþ düþleri...

Taþ olsa çatlardý bu kadar zulme
Sen taþ bassan da baðrýna
Bak taþ bile aðlýyor
Senin aciz haline...

Uyan artýk ey insan
Senin diye yutturulan bu savaþ
Aslýnda insanlýðýn var olma savaþýdýr...

Duymuyor musun hala ?
Çocuklarýn çýðlýðý
Bir çýð olmuþ altýna almýþ insanlýðý
Bu savaþ insanlýðý
Kurtarma savaþýdýr...

Çaðdaþ DURMAZ











Sosyal Medyada Paylaşın: