Kýrmýzýya büründü gönlümün rengi, Kan ve gül buluþtu aþkýn tek yemini. Damarlarýmda dolaþan ateþ gibi sýcak, Aþkýn ateþiyle yanarým, alev alev ancak.
Kan damlasý gibi düþer gül yapraklarý, Sevda týnýsýyla sarar her bir yaný. Gönlümde hüzün, ellerimde gül bu gece, Aþkýn meltemiyle savrulurum yüreðimde.
Gülü koklamak gibi, hissetmek kokuyu, Aþkýn sýcaklýðýnda erir bedenim. Kan ve gül, birbirine karýþan nefes, Sevgiyle örülü bir masal bir kafes.
Kanadýklarým gül olur, gülü koklarým, Aþkýn izini sürerim her bir anýmda. Kan ve gül, aþkýn gizli formülü, Bir ömre sýðdýrýlmýþ sonsuz bir öykü.