Emre
“Ýnsan insan derler dayý
Ýnsan nedir bildin mi sen”
Bildiðimi söyleyip, durma mý dersin
Bilmezsin, yazar çizersin,
Uslanmazsýn Efkar
Göçer, biçersin
Bir gönle kaç dað sýðarýr ki
Bir yüreði kaç kök, dal, aðaç sarar
Nice diken de batar
Nice yankýyý sayar
Tozu, dumana salar
Boncuk boncuk kaç kum döker
Boncuk deðil sýrdýr, sýr der
Deðirmen dolar mý dolar
Ya boþalýr ya aþar
Ya da taþar
Kim tam olabilmiþ ki bu yolda
Kim ermiþ, has muradýna
Yol benim, yara da benim, yar da
Seyir uçar, yol talanýr
Düþer kalkar, boz bulanýr
Kýlý kýrk yarsan
Kuþu kanata vursan
Postu mostu yere çalsan
Eþik eþik, kala, kalsan
Döner dolaþýr, yine can ulanýr
Akýl durur, zaman durur da
Yürek susar, susar çarpar
Kendin yiter, kendin arar
Kendin bulur
Emrem daðlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.