Esma

esma !
ruhu zehirli bedenlerde
düþüncesiz nefislerin tutkusuymuþ sevgin
ince bir köprünün üstünde tehlikeli bir hal
büyülendiðim gözlerin serapmýþ
artýk
dilden söylenen bir türkü kadar
hüzünlü bir
vedadasýn

aþýk ayrýlýða teþvik etmezdi.
karlý niyetinle sundun önüme ayrýlýðý
vazgeçtiðin varlýðýmdan
baþkasýný gönül diyarýna eþ yaptýn
neþesiz mutsuzluklarýn
kucaðýnda

çýkarsýz fedakârlýklarýmla gelmiþtim oysa
hevesin kurbaný olmadan sevmiþtim
haz bulamadýðým fani dünyanýn yüzünde
hazzýmdýn esma !
þimdi yýldýzlarýn kayýþýnda ki
düþüþsün

esma !
ismini dilimden düþürmezdim
bir anda silindin
verdiðim kýymetin közüyle
sokaðýn gürültüsü bile sýkýyor
huzurlu deðilim sensizlikte
senli günler düþlemek
harabe bir þehrin tozlarý malesef

ne rüyamda bir düþ
ne yüreðimde bir limansýn
güneþin batýþýnda tekrar
doðmayansýn

esma !
baharlar soluyor gönlümde

Taha Bilal Mustafa Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın: