Mehlika Sultan'a Kandı Dediler
Muhabbet deminde söz býrakmýþsýn
Ýzlerini sürdüm döndü dediler
Bilmem kaç gönülde köz býrakmýþsýn
Su dökmek istedim söndü dediler
Çoban ateþinde izler aradým
Rüyamda düþümde hep onu andým
Akan gözyaþýnda izini buldum
Dokunmak istedim dindi dediler
Mecnun’un peþinde çöllere varmýþ
Ferhat’la beraber yüce dað yarmýþ
Kerem’in közünün içine girmiþ
Üflemek istedim yandý dediler
Bütün yýldýzlarýn yoldaþý olmuþ
Geceleri þavký deryaya vurmuþ
Bana dediler ki o çoktan ermiþ
Gökyüzüne çýktým indi dediler
Bu diyarda eremedi vuslata
Kaf Daðýnda ercekmiþ murada
Kudretten kanatlý bir beyaz ata
Dönmemek üzere bindi dediler
Öyle bir gidiþ ki dönmesi yoktur
Kýzýl nara dönmüþ sönmesi yoktur
Büyülü O Daðdan inmesi yoktur
Mehlika Sultan’a kandý dediler
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.