GÖNLÜM DER Kİ...

Ey gönül!
Yaþým ilerledikçe deðil...
Kalbim yara aldýkça yaþlanýrým...
Yaþlanmak benim için bir daða týrmanmaya benzer....
Çýktýkça yorgunluðum artar...
Nefesim daralýr...
Ama, Dünya görüþüm deðiþir...
Kalp gözüm açýlýr...
Oysa, yaþým der ki, durul...
Gönlüm ise der ki, coþ...
Hemde coþ, coþa bildiðin kadar...
Yaþ da sevgi gibidir...
Saklanamaz!
Gençken hayatý öðreniriz...
Yaþlanýnca, dostu, düþmaný anlarýz...
Yaþým der ki, dinlen...
Gönlüm ise der ki. koþ...
Kýrk yaþ, gençliðim yaþlýlýðý...
Elli yaþ, yaþlýlýðýmýn gençliðidir...
Yaþým der ki, yeter artýk pes!
Gönlüm der ki, eðlen coþ...
Üstelik, coþ coþabildiðin kadar...
Yaþýmla, gönlümü edemedim denk,
Biri 25...
Diðeri 65...
Oysa, yürek yaþým gülümseyen bir çocuk gibi...
Yirmi yaþýna kadar gonülde istek...
Otuz yaþýnda, kafada zeka...
Kýrk yaþýnda, vücutta saðlýk...
Kafa da akýl önemlidir...
Yürek yaþým bana sadýk...
Etrafa dost...
Yürek yaþým bir anne, bir baba...
Gençlik ilkbahar...
Yaþlýlýk ise, kýþa benzer...
Öyle bir durum ki, arkasýndan bahar gelmez...
Yürek yaþým hiç bitmeyen gök yüzünun mavisi gibi...
Üstelik, doðanýn sonsuz yeþili...
öyle ki, sonsuz, sýnýrsýz ve masum...
Yani, yürek yaþým uçsuz bucaksýz...
Mavi masmavi...
Yürek yaþým kaç yaþýnda olursa olsun...
Benim yürek yaþým hep çocuk...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: