Ey bel’ak toprak sorar kalýrým sana Vecalý gönüller çýkaren kara sevdalardan Meþum mehlika göz kýrparmýþ uzaklardan Nedir bu arsýzlýk,nedir bu istizamlýk !
Ben de sorar oldum dertlere,göz kýrpar oldum ýþýklara Bilmem neredendir ? Aksadan baktý didar kimse bana Sarý gülþenler seslendi bitab yolunda
Býraktým toprak sorularýyla dolu kalbimi Karþý konulamaz bir edayla yanan gönüllere. Asude ervahlara,bülend cerhlere Nidalar yükselir o yanan gözlere.
Belki lüzmu yoktur fani kelamlarýmýn Sanma ki gözlerin sevdam kadar vefakardýr Üzerine deðildir bekasý,felaketidir asrýn Bilirsin;hayatýn cilvesi,hayatýn kahpeliði aþikardýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYLOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.