iþte yalnýzsýn iþte çýplak ve kaçak bedenini diþleyen bir gizle baþbaþasýn kirlerinle bir þeyler var aranda sular yerini göstersin beklenir
yüzünde bir taraf savaþý yüzünde en tatsýz zamanlar son baharýn bütün ilenciyle çökmüþ üstüne içinde siren sesleri en derinden teslimiyetin korkusu sürme çekmiþ gözlerine sanki bir suçluyu andýrýyorsun konuþsana
bakýþlarýn saz çalardý bir zamanlar güllere kirpiklerin trampet
þimdi kendi sesin bile tanýmýyor seni sesine kuþlar konmuyor cebine týktýklarýn yüzünü dönmüþler endiþe ettiklerin uzatmalý bir sevgili bulmuþ kendine gözlerin en aç yerlerini sevmiþ yalan denilen katilin genzine karlar yaðmýþ karlarýn sesinden ürkmüþ olmalýsýn sevmedin mi yerini
bu elbiseyi kim biçti üzerine bu uslu tavýrlarý nasýl yakýþtýrdýn kendine anlatsana !
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.