Zaman çürüdü
Zaman çürüdü
Beni meþgul eden bu meþgale
baþka bir iþe vakit bulamýyorum
zaman ki çürüyor avuçlarýmda
saat tutamýyorum vakitlere aç
o yüzden öðünlerim karýþýyor
derviþ zikrinde dudaklarým
bedenimle dönüyor raksane
kapandýðým karanlýktan öte
her ýþýktan korkup kaçýyorum
garip hallerime garip kalýþým
rüzgar gibi süretin gelip geçer
durmaz duraklamaz döngüde
süzülüp kayboldukça titriyorum
uðulduyor kulaklarým uzak seste
gözlerin çekilmiyor üstümden
aceleden sözler mýrýldanýyorum
yanýk türkülere dönüþüyor ozansý
daha önce binlercesi yazýlmýþ mý
sanki ben yeniden can veriyorum
ayný suda iki kez yýkanmaz derler
masamda kagýtlar birikmiþ çöp
buruþup atýlmýþ yerde yuzlercesi
hepsi biraz öncesinin aynýsý sanki
ayný övgü ayný sövgüde nakarat
yeni bir tarif yok elimde hepsi o
ayna görmeyli uzun zaman oldu
yüzüm buruþmuþ saçlarým aðrak
yirmisinde baþlamýþtým kavgaya
þimdilerde bir sevda emeklisiyim
sevda kendimle geçinemiyorum
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.