Ayrýldýk hep sevdiðimizden, En sevgiliye varmak için, Ana rahminden ayrýldýk önce, Sonra ana kucaðýndan, Baba ocaðýndan. Zordur ayrýlýklar, Hatta insaný yýkar. Ama sonrasý düðün, bayram. Yarini bulunca kapanýr yaran. Sabret ayrýlýklar biter bir gün, Sabret biter hasret, biter sürgün, Elbet senin de güler yüzün, Varýnca menzile ne keder kalýr ne de hüzün. Yeter ki bozulmasýn özün!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa KUNDURACI ferser6 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.