Ben sevmeyi sevdim

Ben sevmeyi sevdim
hesap etmeden
sadece sevmeyi diledim

ardýna düþmeden hiçbir nedenin
beklentiye girmeden
sadece sevmeyi istedim.

gönlüme yük etmeden olur olmazý
elimden geldiðince
yüreðim yettiðince sevmeyi denedim

ticaret ehli deðildim
sevgiye fiyat biçen tacirleri de
hiç sevmedim.

ecelle yitip giden
ve durunca biten kalple deðil
ben sevmeyi sevdim sadece
en sevgilinin bahþettiði yerden

can ki
tende deðil mi emanet
ben teninde
canýnda emanet edildiði
o hiç ölmeyen ruhla sevdim.

O sevgi ki
kalû belâdan
Adem (as) ile Havva’dan
üç asýrlýk hasret deðil mi

Ýbrahim’i (as) yakmayan ateþ
Musa’yý (as) boðmayan su
Eyüp’ü (as) öldürmeyen dert deðil mi

O sevgi ki
Yusuf’a (as) saraylýk zindan
Yunus ’ta (as) itminan
Muhammed Mustafa’da (sav) mimlenen hub deðil mi harlanan

O sevgi ki
annede merhamet
babada þefkât
dostta muhabbet deðil mi

Ben sevmeyi sevdim sadece
Mecnun’u çöle düþüren
Ferhat’a daðlar deldiren
Kerem’i yakýp kül eden

Yunusça
Mevlanaca
Yesevice sevdiren sevmeyi sevdim

Sazýn kýrýk telinde ki
yankýlanan ezgide
Neye üflenen bir hu nefesinde
Bülbülün gül diye yandýðý
kafeste ki hasreti sevdim.

Ben doðan bebeðin avuç sýktýðý kadar
Can veren bedenin herþeyden geçtiði kadar
Ruhuma üflenen aþkla
murat ettiðim cemâli görene kadar
severek beklemeyi sevdim
Ben sevmeyi sevdim.



















Sosyal Medyada Paylaşın: