þiir yanýðý düþlerimin gül kokulu ay bakýþlý, yýldýz kopuþlu çiçeði seni mahrem gözlerinden Nisan yaðmurlarýnýn bereketinde buðulu gözlerle sevdim ben
o izbe sokaklarýn esmer yaralarýndan þafaklarýmý umut mavisi seçtim kadim acýlarýnýn kederinde gün oldu itildim, gün oldu vuruldum bedbaht bir sevginin hicran yorgunuyum artýk ben
ey göklerimin sonsuz mavisi! Akdeniz’i bilir mi soðuk gecelerin ellerimden kayýp gitti en sýcak yaným
hayallerimi bu sanma kutsanmýþ ilham perilerinin gül dudaðýnda bülbül þakýyan düþlerim de vardý benim
acýlarýn kahýr yanýnda asidir nehirlerim gül kokar kýyýlarýnda defne yapraklarý sevgi açar kalbimin en derin yerinde kýskanmaz sanma gül aþkýna derbeder olmuþ bülbülleri
sana benziyordu þimdi yok olan düþlerimin afili gözlerinde matemli bakýþlar
ellerimde gül çiçekleri kalbimde eski bir radyodan kalan hüzünlü bir þarký yine yine anlatýyor, hatýrlatýyor seni
kaçsan da yýllarýmdan gitsen de gözlerimden hiç gidebilir misin düþlerimden soðuk gecelerimin ay yüzlü, sýcacýk bakýþlý gül çiçeði
özlemin bir damla yaþ deðil bende bir ömür sensin yaþadýkça düþlerimde sýcacýk bakýþlarýn olsun hayallerim de bile
yeter ki dolu dolu aksýn Asi doðacak güneþimiz, bereket gönlümüzde Antakya sen ve biz; hep birlikte kadim þehrimiz her yaranýn kalbinde
sevgiyle
acýlara gül ekeriz aþkla doðarýz biz!
04/12/2023 (Mazinin Günlüðü) Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.