hani bir fikre kapýlýrsýn belli belirsiz
bir ekmek alýrsýn
kokusu bir açlýðý kýzdýrýr bir yerlerde
bir yoksul vardýr hemen köþede
ekmeðin elde taþýnmasý bile burkar içini
anlayamazsýn
hani bir akþam lamba yakarsýn salonunda
birileri geçer camýn önünden
sokaða sýzan ýþýkta
tüm özlemini besler büyütür
hissedemezsin
her gece vakti
kah sinede irili ufaklý boþluklar
kah içte ki iniþ ve çýkýþlar
biraz keyifsiz
birazda melankolik
dilinin ucunda bir türkü
yaþlý bir denizin dalgalarý gibi
deðiþtiremezsin
her sorunun uðultusunda soður beynin
sisli sorgulara tutulursun
müphemler sýralanýr ruhunun kývrýmlarýnda
yaþanmýþlýklar dizesinin her basamaðýnda
aklýn ve kalbinin öfkesi ayyuka çýkar
her nefes bir acýya
her kalp sýzýsý bir sancýya dönüþür
anlayamazsýn
efkarýn dumanýyla yüreðin islenirken
parktaki salýncaklarý rüzgarýn sallandýrdýðý bir gecede
kapýlarýn pas tutmaya aç kalmýþ kilitleri
tanýdýk hecelerle gýcýrdar
ayný ýþýk kýrýlmalarýný seyreder ay
içinde öyle bir ateþ topu
dolu dizgin yol alýrken
atýlan her adým bir baþka firar
varýlan her sonuç bir baþka fiyasko
tufanlar patlar birazdan
kaçýnamazsýn
en uzak noktasýna düþersin zamanýn
enlem ve boylamýn hiç kalacak o sýnýrsýz duvarý
korkulu rüyalarýnda
milyonlarca yýldýz dökülür gökyüzünden
yýldýzlar kayar alelacele
gökten kývýlcýmlar fýþkýrýr
koþarsýn zehirli dumanlý ateþlere
aðlayamazsýn
saçlarýn itinayla beyazlar mesela
her fotoðrafta alnýn kýrýþmýþ
geçmiþinden bir þeyleri yansýtýr
ýþýltýlar karþýlar seni her gün
týpký dað baþýnda ki zambaklar misali
üþürsün
ýsýnamazsýn
böyledir hayat
döngüsüyle umuduyla duasýyla böyle
böyle baþlar
böyle tükenir
tüm yüklerden azat olmanýn son deminde
uçmaya yüz tutunca
yaþam denilen þey
yavaþ yavaþ bir yerlere akar
kaybolur gider
farkýna varamazsýn
ve nice sözler zihninden gelip geçer
akþam olur gün batar
sabah olur þafak doðar
dönüþü olmayan bu yolda
bir alem
bir insan
bir de sen olamazsýn
redfer