Gözyaşım Hatay
Tarih altý Þubat, kara bir gece
Üstüne yýkýldý duvarlar Hatay
Bu afet habersiz geldi gizlice
Aðlaþýr bebekler, analar Hatay
Her yerde çýðlýk var, her yerde acý
Kardeþini arar, enkazda bacý
Öyle bir yaranýn yoktu ilacý
Rabbine el açmýþ, dualar Hatay
Gözlerden yaþ akar, Asi’ye benzer
Bir baba çaresiz enkazda gezer
Anneler feryat feryat aðýtlar dizer
Sanýrsýn kýyamet buralar Hatay
Kefensiz uzanmýþ binlerce beden
Ne çok canlar vardý, vedasýz giden
Neden diyor çocuk elemle, neden?
Katmer katmer olmuþ acýlar Hatay
Habib-i Neccar’ýn kýrýldý beli
Uzandý her þehirden yardým eli
Þimdi yüreklerde bir hüzün seli
Bulutlar aðlar, rüzgar aðlar Hatay
Derin uykudayken binalar çöktü
Biçareydi herkes, afet büyüktü
Görenler, duyanlar gözyaþý döktü
Daðýldý sýcacýk yuvalar Hatay
Ana-bebek, baba-oðul yan yana
Sýðmaz bu acýlar sýðmaz cihana
Baþýn saðolsun Hatayýmýz sana
Sabret, sarýlýr bu yaralar Hatay
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.