Çizilen bir yoldan gidiyor gibiyiz Zaman zaman deðil Mekan da mekan, Ne yapsak hep nafile Bir þey gelmiyor elden, Ýnsan Tek var olmakla kalýyor O Kadar,
Hayat doðmanýn bir zaruriyeti gibi Nefes al soluk ver Gözlerini aç kapat, Boþa kürek çekmek Deðil de ne bu, Ýnsan Her gün gün batýmýnla ölüyor O Kadar,
Yalana bir kulp bulmuþ gibiyiz Kalp yürekte kayýp Can da cananda, Arayýpta bulsakta Artýk ne fayda, Ýnsan Kaderine razý oluyor O Kadar,
Sevmek sevilmeye bir mahkum gibi Gönül ver almadan Sinene çek ummadan, Yine de sorma hiç Hangi diyarda diye yar, Ýnsan Gene de bir haber bekleyip duruyor O Kadar...
* Berlin, 03.12.2023 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.