Beklemek Ýstanbul kadar ruhani muhasýr,
Fakat en son Fatih’te vardý o ulvi sabýr!
Ben biçare kulum boyumu aþmýþ günahým;
Akif gibi ’ aczimin giryesidir ’ her satýr...
Ne sevinç ne de heves, inmiþ gözüme perde,
Ýradem eriyor düþtüm düþeli bu derde!
Sabýrsýz çaða inat, aheste çýkan ahým;
Nedim’in ’ tahammül mülkü ’ dediði bu yerde.