Vay Halimize

VAY HALÝMÝZE
Memleket gitti gidiyor, susuyor diller
Yine aðýr geldi zamlar, kýrýldý beller
Garip guraba haline, gülüyor eller
Bir de fakirin haline, bakýnýz beyler

Birileri havyar yer, bal ile beslenir
Fakir fukara bilmez, hizmeti üslenir
Emekli halini bilen, biraz hislenir
Þu emeklinin haline, bakýnýz beyler

Birileri para üstüne, para ekler
Emekli maaþ peþinde, kuyrukta bekler
Uzayýp gider kuyruklar, kalpleri tekler
Bakýn þu yerde yatanýn, haline beyler

Çiftçi yaptýðý hasadý, yele veriyor
Yapacaðý tek iþ kaldý, oda biliyor
Bakanýn aldýðý karar, onu geriyor
Bakýn þu üreticinin, haline beyler

Memleket topraklarý, düþmana satýldý
Buna karþý çýkan herkes, dama atýldý
Zaman gelmeden, kýþ uykusuna yatýldý
Neden bu milletin gözü, açýlmaz beyler

Bakýn özelleþtirmeyle, sigorta bitti
Üstü üstüne gelen zam, maaþ eritti
Ýnsan haklarý kalmadý, o elden gitti
Bir de sigortasýzlara, bakýnýz beyler

Ýnsanlýk adýna diye, savaþ yaparlar
Allah diyerek, paraya pula taparlar
Utanmazlar asla, memleketi satarlar
Bir de milletin haline, bakýnýz beyler

Bir el girip, þanlý ordumuzu daðýttý
Hiç kimse aldýrmadý, yan gelip yattý
Bir tek kararname ile, ordumuz bitti
Bir de askerin haline, bakýnýz beyler

Halimize aðlar oldu, daðlar dereler
Amerikan üssü olduk, bitti çareler
Midayet’ im bu yürekte, geçmez yâreler
Akýyor gözümün yaþý, durmuyor beyler
(0943) Mayýs 2011
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: