GİTMEK GEREK BAZEN

GÝTMEK GEREK BAZEN

sen baþka pencereden bakýyorsun hayata
o baþka pencereden
býkmadýn mý ýslanan gözlerini kollarýnla silmekten
onda kalmýþ tek resmin güldüðünü gösteren

þimdi evlerin ýþýklarý bir bir sönerken
ellerin üþüyor
ellerinden her þey düþüyor
birden

bu son bakýþ
bu son uðurlayýþ
bu son tren

hadi þimdi
acýtan bir þarký gibi
topla valizini
kapýyý çarpýp çýk git içinden
bakýþlarýný terk et aynalara
kalan yeni bir dünya yaratsýn keþkelerden
ve katiyen yaðmur yaðarken
unutma
derin olur yaðmur kesiði cam kesiðinden

hadi iyi gelecek
henüz vakit varken
kendine gelmek için
gitmek gerek bazen

birini unutmak zorunda kalmak
ne garip deðil mi
her sabah birlikte uyanýrken
...
biz aþký hep giderek anladýk zaten

zaten yolcuyuz hayatta ne zaman nereye gideceðini bilmeyen
bir tek sana ait olan
en çok kendini götürmelisin giderken
hadi durma
açýktan geçen gemiler gibi
yanýna kimseyi almayarak
gitmek gerek bazen
bazen bir þey titrer gözünde insanýn
unutma
kimi seversen sev bir gün ayrýlacaksýn
elinde bir resimle pencere dibinde çürümektense
onu hatýrlatmayan bir yer olsun
hadi kalk ne duruyorsun
soban sönmüþ
dizlerinde battaniye
pakette son sigara
ilk önce kendinden
sessiz
derin
usulca
gitmek gerek bazen

susmalar yeterlidir gitmelere
bu kadar imkan varken
yaþanmasý bu kadar mümkünken
kendini deðersiz hissetmek
intikam bayraðýný göklere çekerken
dilinde tek bir söz
nefret ediyorum senden

hani insan tükenir ya bazen
bazen kirlenir ya hani
þarkýlar gücüne giderken
dokunsalar aðlarsýn deðil mi
eþyalarýný toplamýþsýn artýk
sevdiðin koku yok o evde
anýlar saçýlmýþ sanki her yere
için rahat etmiyor
için daðýnýk
yeter artýk
her þeyini uðruna verdiðin hiçbir þeyden
gitmek gerek bazen

Turgut Sakin
Sosyal Medyada Paylaşın: