AYSEL KALINCA

Aysel sen kalýnca sular durulur
Güneþ baþka doðar, ay baþka doðar
Yokluðunda hepten yürek kavrulur
Ýnsanýn ruhunu yalnýzlýk boðar

“Git baþýmdan diye ki dedi sana
Yokluðun zehirdir, bilmez mi cana
Gidince ne olur derlerse bana;
Ýnsan ne göklere ne yere sýðar…

Ruhlar çöle döner beden kayaya
Yabancýdýr çehren baksan aynaya
Çare arasan da mevcut yaraya
Yaðmurlar bile deryaya yaðar…


Sosyal Medyada Paylaşın: